GİRENİZ KELEKÇİ'DE 

OKULLAŞMA

Kelekçi'de okullaşma 1890 Yıllarında medrese öğrenimi şeklinde başlamıştır.

Şimdiki Eski Camii yanında açılan medresenin ilk hocası Tavas Nikfer doğumlu Halil Efendi Hoca'dır. Medresenin diğer hocaları sırasıyla şunlardır:

- Hasan Gençoğlu. Kelekçi doğumlu
- Ömer Hoca. Güney-Kavacık Mah. doğumlu
- Ali Ünal. Kelekçi doğumlu
- Musa Uysal. Tavas-Bahçeköy doğumlu

Medrese öğretimine I. Dünya Savaşı'nda ara verilmiş, Cumhuriyetin kurulmasıyla 1923 yılında yeniden başlanmıştır. İlkokulun ilk öğretmeni de Ömer Özkan'dır.

1928 Yılında yeni alfabenin kabulüyle medrese ilkokula dönüştürülmüştür. İlkokulun ilk öğretmeni de Ömer Özkan'dır.  

Emerçi Mehmet'in muhtarlığında halkın katkılarıyla ilkokul binası yapılmış ve 1930 yılında eğitim, öğretime açılmıştır. 

Yatılı bölge okulu olarak 14 köyün katkısıyla ikinci bina yapılmış, 1942'den 1946 yılına kadar yatılı eğitim, öğretim sürmüştür. 1946 yılında her köye okul yapıldığında 1947 tarihinde yatılılık sona ermiştir. 2. binanın yapımı Camız Mustafa Ünal'ın ve Kafadar Mustafa Acar'ın Muhtarlığı dönemine rastlar.

Üçüncü ilkokul binası 1968 yılında Gökhoca Mehmet Uysal'ın muhtarlığı döneminde yapılmıştır.

Ortaokul 1969 tarihinde, Mehmet Uysal'ın muhtarlığında üçüncü ilkokul binasında ve Hasan Yılmaz'ın müdürlüğünde eğitim, öğretime başlanmıştır. Bir mühür, bir müdürle açılan ortaokul daha sonra restore edilen birinci ilkokul binasında eğitim, öğretimini sürdürmüştür. Hasan Yılmaz'ın çalışkanlığı sayesinde yoksulluk nedeniyle okuyamamış, 16 yaşına geçmiş sokak çocukları (Bu araştırmanın yazarı da içinde) okuma fırsatı bulmuş, şimdi doktor, değişik dallarda öğretmen, yine değişik devlet hizmetlerinde memur ve işadamı olmuşlardır.

Ortaokul 1982 tarihinde ilkokulla birleştirilerek temel eğitim (ilköğretim) okuluna dönüştürülmüştür.

İlköğretim binası Ahmet Baki Kurt'un belediye başkanı olduğu dönemde Boğazardi mahallesine yapılmıştır. Boğazardi mahallesi kısa sürede gelişme göstermiş, planlı, düzenli bir mahalle olarak Kelekçi'nin gözde yerleşim alanı olmuştur.

İkinci İlköğretim binası Ramazan Acar'ın müdürlüğü zamanında, İhsan Gençoğlu'nun belediye başkanlığında bitirilmiş, 1996 yılında eğitim, öğretime açılmıştır.

Kelekçi İlkokulu daha sonra eğitim, öğretimini bağımsız olarak sürdüştür.

Kelekçi Lisesi 1989 yılında eski ilkokul binasında eğitim, öğretime başlamıştır. 1996-1997 Öğretim yılından itibaren ilköğretimin eski binasında sürdürmektedir.

Kelekçi İlköğretim Okulu ve Lisesi yörede yirmi köye eğitim, öğretim hizmeti vermektedir.

Halk Eğitim Merkezi'nin açtığı biçki, dikiş kursları vb. kurslarla genç kız ve kadınlarımızın el becerilerini arttırmaktadırlar. 

Kelekçinin okuma-yazma oranı yüksektir.

Bu araştırmanın yapıldığı (1997) yılda, yalnızca merkezden ünü yöreye aşmış ünlülerimiz yanında altmış dolayında değişik dallarda öğretmen yetişmiştir. Bu öğretmenlerden söz etmeden geçemeyeceklerimizden biri de Muzaffer Gençoğlu'dur. Yıllarca Kelekçi İlkokulu Müdürlüğünü yapmış, yöre folklorunun gelişmesine çaba göstermiş, folklor yarışmalarında okula ödüller kazandırmış, emekli olduktan sonra da bağlama kursları vermiştir. Halen oluşturduğu toplulukta Denizli Televizyonu'nda (DRT TV) zaman zaman müzik eğlenceleri yapmaktadır.

Yine merkezden birçok mühendis, hekim, hukukçu, eczacı, subay, postacı, orman memuru, polis vb. insan gücümüz yetişmiştir.

Kendini kanıtlamış işadamlarımız vardır.

Değişik mesleklerde uzmanlaşmış ustalarımız vardır. Yine bu ustaların yanında çıraklık yapan gençlerimiz öğrenimlerini Çıraklık Eğitim Merkezlerinde sürdürmektedirler.

Yüksekokulların değişik bölümlerinde çok sayıda öğrencimiz vardır.

HALK EVİ

Halk evi 1940 yıllarında Tahra Ahmet'in muhtarlığı döneminde yapılmıştır. Halk evinin lokal, okuma odası, konuk odası vardır. Kırklı yıllarda halk, yurtta olup bitenleri Halk evine gelen gazete ve dergilerden öğrenirdi. Yine halk Halk evinde bulunan kitap, dergi, broşür ve gazetelerden bilgi ve görgüsünü arttırırdı. Halk evinde bulunan tek radyodan yurt haberlerini dinlerdi.

Daha sonraki yıllarda Halkevi jandarma karakolu olarak kullanılmış, şimdi ise boş, ıssız, yıkılmaya yüz tutmuş ve yazgısına terk edilmiştir.

Şakir EREZ

Kaynak: Gireniz Kelekçi Kitabı-Syf. 20-21

GİRENİZ KELEKÇİ
HABER VE MEDYA SİTESİ TARAFINDAN DERLENMİŞTİR.